Wanneer je het Keramiekmuseum in Leeuwarden binnenkomt, stap je eerst in een grote hal. De eerste indruk is dat het er druk en lawaaierig is, vooral door de vele kinderen die rondlopen. Dit komt doordat de entree direct uitkomt in het museumcafé. Het klinkt gezellig, maar door al het geroezemoes en de bewegingen is het voor mensen met een visuele beperking lastig om te weten waar de daadwerkelijke ingang van het museum begint. De route is niet heel duidelijk aangegeven en de entree bevindt zich een klein trapje op.

Eenmaal binnen in het museum zelf is er veel te zien: keramische beelden, schilderijen en andere kunstwerken. Het museum richt zich sterk op het visuele aspect van kunst. Dat betekent helaas dat het voor mensen met een visuele beperking vrij ontoegankelijk is. Er is geen audiobeschrijving of voelbare route die helpt bij het ontdekken van de kunst.

Toch zijn er een paar positieve punten. In een van de zalen staan enkele potten die je mag aanraken. Dat biedt in ieder geval een kleine mogelijkheid om iets van de kunst te ervaren via tast. Verder is er weinig ingericht om de ervaring toegankelijker te maken – iets waar het museum in de toekomst zeker aandacht aan zou kunnen besteden.

Als je toch graag kunst wilt proeven en de sfeer van het museum wilt meemaken, is een bezoek zeker mogelijk. Het is dan wel aan te raden om een begeleider mee te nemen. Een begeleider mag gratis naar binnen, wat een fijn gebaar is. Zo kun je samen de ruimtes verkennen en toch iets meekrijgen van de bijzondere wereld van keramiek in Leeuwarden.